Çok şey söylemek istersin. İçin içine sığmaz. Dar gelir zihninin kıyılarında yankılanan sözler. Ama bilirsin, ağzından çıkacak her kelime tedavisi imkansız yaralara yol açar. İşte o an, bazı kelimelerin bazı şeyleri ifade edemediğini görürsün. Sen konuştukça anlamını yitirir. Susarak anlatmaya çalıştıklarını tek hamlede öldürür. Öfkene yenilip ağzına geleni sıralarken rahatladığını sanırsın. O an gözün kimseyi görmez, yıkar geçersin. Hiç edersin karşında kim var kim yok. Ama bir süre sonra durulursun. O vakit geldiğinde, pişman olursun.
Ama sen olma. Tüm bu senaryolar gerçekleşmeden çekil kabuğuna. Konuşarak anlatamadıklarını susarak anlatmayı dene. Seni duymak isteyen bir şekilde yolunu bulacaktır.
O yüzden sevgili okuyucum, kendi sözlerinin esiri olma. Susmakta yankılı bir eylemdir, unutma.
Ve sana sağır olana, kendini anlatmaya çalışma..
*